Brooklyn, Bedford-Stuyvesant’taki Jacob Dangler House’un komşuları için Fransız Gotik saray binası bir toplantı alanı, bir topluluk merkezi ve bebek duşları, düğünler ve cenaze yemekleri için bir yerdi.
Konak 19. yüzyılın sonlarında inşa edilmiş ve Myrtle Bulvarı’ndaki işine yakın olmak isteyen tanınmış bir et paketleyicisi olan Jacob Dangler için mimar Theobald Engelhardt tarafından tasarlanmıştır. Siyah kadınlardan oluşan bir Masonik örgüt olan Doğu Yıldızı Nişanı’nın Birleşik Büyük Bölümü, daha sonra 441 Willoughby Bulvarı’ndaki binayı satın aldı. Ama yerlilerin dediği gibi 441 gitti.
Masonik örgütün artan borçlarla boğuşup bir müteahhite satmasının ardından Temmuz ayında binanın yıkımı, yalvarma, protesto ve dilekçelere rağmen durdurulamadı. Kentin Simgesel Yapıları Koruma Komisyonu’na binaya resmi tarihi bir isim verme talepleri yardımcı olmadı. Planlanan yıkımın doğru yapılmadığına dair Belediye Binalar Dairesi’ne yapılan şikayetler sonuçsuz kaldı. 2019 sineması “Motherless Brooklyn”in bir bölümünü Dangler House’da çeken aktör Edward Norton’un ünlü çağrısı hiçbir yere varmadı.
Belediye Başkanı Eric Adams’ın ofisine göre, müteahhit, Binalar Departmanı aracılığıyla evi yıkmak için bir izin aldı. Teknolojik bir aksaklık nedeniyle, Simgesel Yapıları Koruma Komisyonu, konağı tarihi olarak belirleme iznini zamanında almamıştı.
“Kısa vadede bu tür sorunları önlemek için acil adımlar attık ve Belediye Başkanı Adams’ın şehir ajanslarındaki operasyonları modernize etme çabalarının bir parçası olarak, yönetim zaten böyle bir hatanın tekrarlanmamasını sağlayacak kalıcı bir teknoloji çözümü geliştiriyor, ”Belediye başkanının ofisi e-postayla gönderilen bir açıklamada dedi.
Brooklyn 360’tan geliştirici Tomer Erlich, daha önce sitenin “nihayetinde” “özel mülk” olduğunu söylemişti. Bay Erlich ve Brooklyn 360, yorum taleplerine yanıt vermedi.
Bir zamanlar görkemli konak şimdi moloz yığınları ve sitenin geleceği için verilen savaş, hala birçok kişi tarafından Siyah kültürünün bir mekânı olarak görülen Bedford-Stuyvesant karakteri için bir başka mücadele. Ancak Brooklyn’in çoğu ve New York şehrinin diğer bölgeleri gibi Bed-Stuy da geçiş sürecinde. 2020 nüfus sayımı verisine göre mahalle son on yılda 22.000 Siyah sakinini kaybetti ve 30.000’den fazla beyaz sakin ekledi.
“Bu toplulukta ve bu alanda çok fazla şey oluyor. Hayat boyu Willoughby Avenue sakini olan Michael Williams, inşaat sahalarının etrafındaki çitlere atıfta bulunarak, yeni binalar, binalar yıkılıyor, yeşil çitler inşa ediliyor” dedi.
Bay Williams, önceden konağın bulunduğu Willoughby Bulvarı’ndaki yapraklı blokta ünlü biri. Yapışkan bir Ağustos sabahı, yarım düzine komşu, bir saat içinde onun kumtaşı verandasında durdu. Çoğu aynı şeyden bahsetmek istedi: yıkım.
Ancak bölge sakinleri hala bilmek istiyor: Yıkım nasıl bu kadar hızlı gerçekleşti ve şimdi siteye ne oldu?
Bu röportajlar netlik için hafifçe düzenlendi.
“Bu toplulukta insanlarımızın sevgisini kaybettik ve bu üzücü. Willoughby Bulvarı’nda yaşayan Michael Williams, bu blokta hâlâ harika insanlarımız var ve savaşacağız” dedi. Kredi… The New York Times için Clark Hodgin
Michael Williams, Willoughby Caddesi sakini
Hayatım boyunca bu bloktaydım, tamam mı? 65 yaşındayım. Bir şeylerin değiştiğini görüyorum – değişiyor, bir bakıma daha iyi, ama bizim için değil.
Topluluktaki insanlar burayı yemek ve düğünler için bir topluluk merkezi yapmak istediler. Blok dernek toplantılarımızı orada yapabilirdik. Çocuklar için bir öğrenme merkezi olabilirdi. Bu bina bugün hala burada olsaydı, birden çok şey olabilirdi. Ama artık orada olmadığına göre, çocuklar nereye gidiyor? Yaşlılar nereye gidiyor? Topluluktaki insanlar, topluluktaki insanlarla oturmak, rahatlamak ve sadece bir araya gelmek istediklerinde nereye gidiyorlar? Yani şu anda bu bölgede yerimiz yok.
[Yılda] 1962, o binadaki Yavru İzciler’deydim. Yani Brownie ve Kız İzciler üst katta, İzci Yavrular ve Uzunluk İzciler alt katta bodrumdaydı. Ve harika bir günde, cumartesi ya da hafta içi bahçeye gelir, oturup konuşurduk.
Bu camiada insanımızın sevgisini kaybettik ve bu üzücü. Bu blokta hâlâ harika insanlarımız var ve savaşacağız. Her şeyi mühlet yapacağımız bir noktaya kadar mücadele edeceğiz ve bu doğru.
Willoughby Nostrand Marcy Block’un başkan yardımcısı Lauren Cawdrey, “Bunu yapmak için tüm hamleleri yaptık, ancak temelde cevap alamamak ve yine de yıkılmak için – ve böyle şiddetli bir şekilde yıkılmak için” dedi. Dernek. Kredi… The New York Times için Clark Hodgin
Lauren Cawdrey, Willoughby Nostrand Marcy Block Derneği başkan yardımcısı
Burada, demo izni veren DOB ile Landmarks arasında bir boyun-boyun yarışı olduğunu biliyorduk. Bunu yapmak için tüm hamleleri yaptık, sadece temelde cevap alamamak ve yine de yıkılmak için – ve böyle şiddetli bir şekilde yıkılmak için, bilirsiniz. Bir şeyin demosunu yapmanın uygun bir yolu var. Yapılacak en güzel şey, bazı mimari kurtarma görevlilerini çağırmak ve gitmelerine izin vermek olurdu. Bakın, bakır çatılar ve çörtenler var, bilirsiniz, kireçtaşı ve arduvaz zona. Bunlar değerli malzemeler – göztaşı, her birinin yüzlerce dolar getirebileceğini varsayıyorum.
Bütün bina iki saatten kısa sürede çöktü. İnsanlar, seyirciler, durup korkuyu izliyorlar. Ve bu tam anlamıyla bir biz-onlar durumuydu çünkü burada, komşularınız ve aktivistleriniz var: Biz sadece birbirimizi teselli ediyorduk ve gözyaşları içinde ve sonra geliştirici ve işçiler her zaman dev bir enkaz levhası için tezahürat yapıyor. düştü. Ağladığımızı ve nefes nefese kaldığımızı ve geliştiricilerin tezahürat ve alkışladığını duyabiliyordunuz. Çok şiddetli ve güvensizdi ve gerçekten travmatikti.
Sadece güzel bir bloğun taç mücevheriydi. Topluluk için çok büyük bir yerdi ve pek çok insan sadece kördü.
Kendall Jinwright geçen yıl malikanede bebek duşu yaptı. “Eyalet dışından gelen herkes ‘Vay canına, burası kaleye benziyor’ dedi. Kredi… Octavia Pittman
Kendall Jinwright, öğretmen
[Bebek partisi için] yer ayırttığımızda, satış yaptıklarına dair haberler çıkmadan hemen önceydi. Etkinliği Eylül sonunda yaptık ve sanırım sihirli bir şekilde işe yaradı çünkü baktığımız diğer etkinlik alanlarında hiçbir şey yolunda gitmedi.
Elverişli bir yerdi ve mahalledeki herkesin etkinliklerinin olduğu yer burasıydı. O blokta büyüdüm, sokağıma girdiğimde ilk göreceğim şey buydu.
Eyalet dışından gelen herkes, “Vay canına, burası şatoya benziyor” dedi. Bunu bilmek beni mutlu ediyor, sanki bebeğin hayatını kutladığımız yerin orası olduğunu bilmek bana mutluluk veriyor. İskeleyi kurmadan hemen önce, tapınağın önünde bebek ve ben bir fotoğraf çektik. Charlotte’a yeni taşındık, bu yüzden oturma odamızın duvarlarında olacak.
Tüm değişimi ve soylulaştırmayı yaşadım, ancak bu, o yerlerden biri – bölgedeki herkesin Willoughby’deki Mason tapınağını bilmesi gibi. Sadece bloktaki kum taşlarıyla iyi oynadı. Şimdi her köşeye kurdukları o iğrenç görünümlü binalardan birini dikecekler. Tıpkı bloğun karakteri gibi Bed-Stuy’dan uzaklaşıyor.
Bedford-Stuyvesant’ı temsil eden bir konsey üyesi olan Chi Ossé, “Bence kaybedilen ve yıkımdan kaçırılmaya devam eden şey – fiili eylemin kendisi – ortak nezaket ve saygıdır” dedi. Kredi… The New York Times için Clark Hodgin
Chi Ossé, Bedford-Stuyvesant’ı temsil eden konsey üyesi
Bence kaybedilen ve yıkımdan kaçırılmaya devam eden şey – fiili eylemin kendisi – genel nezaket ve saygıdır. Brooklyn’in merkezinde oturan ve şimdi de Brooklyn’in merkezini temsil eden konsey üyesi olarak, bir mahallenin karakteri ve bazen bir alan tarafından sağlanan hizmetler hakkında gerçekten sapmayan geliştiricilerin bu hikayesini tekrar tekrar gördük. Dangler Evi ve o blokta ve hatta çevredeki bölgede yaşayan insanların istek ve isteklerini görmezden gelmek.
Bir araya gelecekleri bir alanı, mahallenin tarihini tutan bir alanı özlüyorlar – birçok farklı topluluk etkinliği için bir alan sunan bir alan. Ama benim açımdan, burada gözden kaçırılan ve topluluktan alınan en büyük şey saygı, eş-yönetim ve topluluk katkısıydı.
Sohbetlere devam ediyoruz. Ve hepimiz topluluklarımızın ihtiyaç duyduğu çözümler üzerinde çalışmaya çalışıyoruz.
Konak 19. yüzyılın sonlarında inşa edilmiş ve Myrtle Bulvarı’ndaki işine yakın olmak isteyen tanınmış bir et paketleyicisi olan Jacob Dangler için mimar Theobald Engelhardt tarafından tasarlanmıştır. Siyah kadınlardan oluşan bir Masonik örgüt olan Doğu Yıldızı Nişanı’nın Birleşik Büyük Bölümü, daha sonra 441 Willoughby Bulvarı’ndaki binayı satın aldı. Ama yerlilerin dediği gibi 441 gitti.
Masonik örgütün artan borçlarla boğuşup bir müteahhite satmasının ardından Temmuz ayında binanın yıkımı, yalvarma, protesto ve dilekçelere rağmen durdurulamadı. Kentin Simgesel Yapıları Koruma Komisyonu’na binaya resmi tarihi bir isim verme talepleri yardımcı olmadı. Planlanan yıkımın doğru yapılmadığına dair Belediye Binalar Dairesi’ne yapılan şikayetler sonuçsuz kaldı. 2019 sineması “Motherless Brooklyn”in bir bölümünü Dangler House’da çeken aktör Edward Norton’un ünlü çağrısı hiçbir yere varmadı.
Belediye Başkanı Eric Adams’ın ofisine göre, müteahhit, Binalar Departmanı aracılığıyla evi yıkmak için bir izin aldı. Teknolojik bir aksaklık nedeniyle, Simgesel Yapıları Koruma Komisyonu, konağı tarihi olarak belirleme iznini zamanında almamıştı.
“Kısa vadede bu tür sorunları önlemek için acil adımlar attık ve Belediye Başkanı Adams’ın şehir ajanslarındaki operasyonları modernize etme çabalarının bir parçası olarak, yönetim zaten böyle bir hatanın tekrarlanmamasını sağlayacak kalıcı bir teknoloji çözümü geliştiriyor, ”Belediye başkanının ofisi e-postayla gönderilen bir açıklamada dedi.
Brooklyn 360’tan geliştirici Tomer Erlich, daha önce sitenin “nihayetinde” “özel mülk” olduğunu söylemişti. Bay Erlich ve Brooklyn 360, yorum taleplerine yanıt vermedi.
Bir zamanlar görkemli konak şimdi moloz yığınları ve sitenin geleceği için verilen savaş, hala birçok kişi tarafından Siyah kültürünün bir mekânı olarak görülen Bedford-Stuyvesant karakteri için bir başka mücadele. Ancak Brooklyn’in çoğu ve New York şehrinin diğer bölgeleri gibi Bed-Stuy da geçiş sürecinde. 2020 nüfus sayımı verisine göre mahalle son on yılda 22.000 Siyah sakinini kaybetti ve 30.000’den fazla beyaz sakin ekledi.
“Bu toplulukta ve bu alanda çok fazla şey oluyor. Hayat boyu Willoughby Avenue sakini olan Michael Williams, inşaat sahalarının etrafındaki çitlere atıfta bulunarak, yeni binalar, binalar yıkılıyor, yeşil çitler inşa ediliyor” dedi.
Bay Williams, önceden konağın bulunduğu Willoughby Bulvarı’ndaki yapraklı blokta ünlü biri. Yapışkan bir Ağustos sabahı, yarım düzine komşu, bir saat içinde onun kumtaşı verandasında durdu. Çoğu aynı şeyden bahsetmek istedi: yıkım.
Ancak bölge sakinleri hala bilmek istiyor: Yıkım nasıl bu kadar hızlı gerçekleşti ve şimdi siteye ne oldu?
Bu röportajlar netlik için hafifçe düzenlendi.
“Bu toplulukta insanlarımızın sevgisini kaybettik ve bu üzücü. Willoughby Bulvarı’nda yaşayan Michael Williams, bu blokta hâlâ harika insanlarımız var ve savaşacağız” dedi. Kredi… The New York Times için Clark Hodgin
Michael Williams, Willoughby Caddesi sakini
Hayatım boyunca bu bloktaydım, tamam mı? 65 yaşındayım. Bir şeylerin değiştiğini görüyorum – değişiyor, bir bakıma daha iyi, ama bizim için değil.
Topluluktaki insanlar burayı yemek ve düğünler için bir topluluk merkezi yapmak istediler. Blok dernek toplantılarımızı orada yapabilirdik. Çocuklar için bir öğrenme merkezi olabilirdi. Bu bina bugün hala burada olsaydı, birden çok şey olabilirdi. Ama artık orada olmadığına göre, çocuklar nereye gidiyor? Yaşlılar nereye gidiyor? Topluluktaki insanlar, topluluktaki insanlarla oturmak, rahatlamak ve sadece bir araya gelmek istediklerinde nereye gidiyorlar? Yani şu anda bu bölgede yerimiz yok.
[Yılda] 1962, o binadaki Yavru İzciler’deydim. Yani Brownie ve Kız İzciler üst katta, İzci Yavrular ve Uzunluk İzciler alt katta bodrumdaydı. Ve harika bir günde, cumartesi ya da hafta içi bahçeye gelir, oturup konuşurduk.
Bu camiada insanımızın sevgisini kaybettik ve bu üzücü. Bu blokta hâlâ harika insanlarımız var ve savaşacağız. Her şeyi mühlet yapacağımız bir noktaya kadar mücadele edeceğiz ve bu doğru.
Willoughby Nostrand Marcy Block’un başkan yardımcısı Lauren Cawdrey, “Bunu yapmak için tüm hamleleri yaptık, ancak temelde cevap alamamak ve yine de yıkılmak için – ve böyle şiddetli bir şekilde yıkılmak için” dedi. Dernek. Kredi… The New York Times için Clark Hodgin
Lauren Cawdrey, Willoughby Nostrand Marcy Block Derneği başkan yardımcısı
Burada, demo izni veren DOB ile Landmarks arasında bir boyun-boyun yarışı olduğunu biliyorduk. Bunu yapmak için tüm hamleleri yaptık, sadece temelde cevap alamamak ve yine de yıkılmak için – ve böyle şiddetli bir şekilde yıkılmak için, bilirsiniz. Bir şeyin demosunu yapmanın uygun bir yolu var. Yapılacak en güzel şey, bazı mimari kurtarma görevlilerini çağırmak ve gitmelerine izin vermek olurdu. Bakın, bakır çatılar ve çörtenler var, bilirsiniz, kireçtaşı ve arduvaz zona. Bunlar değerli malzemeler – göztaşı, her birinin yüzlerce dolar getirebileceğini varsayıyorum.
Bütün bina iki saatten kısa sürede çöktü. İnsanlar, seyirciler, durup korkuyu izliyorlar. Ve bu tam anlamıyla bir biz-onlar durumuydu çünkü burada, komşularınız ve aktivistleriniz var: Biz sadece birbirimizi teselli ediyorduk ve gözyaşları içinde ve sonra geliştirici ve işçiler her zaman dev bir enkaz levhası için tezahürat yapıyor. düştü. Ağladığımızı ve nefes nefese kaldığımızı ve geliştiricilerin tezahürat ve alkışladığını duyabiliyordunuz. Çok şiddetli ve güvensizdi ve gerçekten travmatikti.
Sadece güzel bir bloğun taç mücevheriydi. Topluluk için çok büyük bir yerdi ve pek çok insan sadece kördü.
Kendall Jinwright geçen yıl malikanede bebek duşu yaptı. “Eyalet dışından gelen herkes ‘Vay canına, burası kaleye benziyor’ dedi. Kredi… Octavia Pittman
Kendall Jinwright, öğretmen
[Bebek partisi için] yer ayırttığımızda, satış yaptıklarına dair haberler çıkmadan hemen önceydi. Etkinliği Eylül sonunda yaptık ve sanırım sihirli bir şekilde işe yaradı çünkü baktığımız diğer etkinlik alanlarında hiçbir şey yolunda gitmedi.
Elverişli bir yerdi ve mahalledeki herkesin etkinliklerinin olduğu yer burasıydı. O blokta büyüdüm, sokağıma girdiğimde ilk göreceğim şey buydu.
Eyalet dışından gelen herkes, “Vay canına, burası şatoya benziyor” dedi. Bunu bilmek beni mutlu ediyor, sanki bebeğin hayatını kutladığımız yerin orası olduğunu bilmek bana mutluluk veriyor. İskeleyi kurmadan hemen önce, tapınağın önünde bebek ve ben bir fotoğraf çektik. Charlotte’a yeni taşındık, bu yüzden oturma odamızın duvarlarında olacak.
Tüm değişimi ve soylulaştırmayı yaşadım, ancak bu, o yerlerden biri – bölgedeki herkesin Willoughby’deki Mason tapınağını bilmesi gibi. Sadece bloktaki kum taşlarıyla iyi oynadı. Şimdi her köşeye kurdukları o iğrenç görünümlü binalardan birini dikecekler. Tıpkı bloğun karakteri gibi Bed-Stuy’dan uzaklaşıyor.
Bedford-Stuyvesant’ı temsil eden bir konsey üyesi olan Chi Ossé, “Bence kaybedilen ve yıkımdan kaçırılmaya devam eden şey – fiili eylemin kendisi – ortak nezaket ve saygıdır” dedi. Kredi… The New York Times için Clark Hodgin
Chi Ossé, Bedford-Stuyvesant’ı temsil eden konsey üyesi
Bence kaybedilen ve yıkımdan kaçırılmaya devam eden şey – fiili eylemin kendisi – genel nezaket ve saygıdır. Brooklyn’in merkezinde oturan ve şimdi de Brooklyn’in merkezini temsil eden konsey üyesi olarak, bir mahallenin karakteri ve bazen bir alan tarafından sağlanan hizmetler hakkında gerçekten sapmayan geliştiricilerin bu hikayesini tekrar tekrar gördük. Dangler Evi ve o blokta ve hatta çevredeki bölgede yaşayan insanların istek ve isteklerini görmezden gelmek.
Bir araya gelecekleri bir alanı, mahallenin tarihini tutan bir alanı özlüyorlar – birçok farklı topluluk etkinliği için bir alan sunan bir alan. Ama benim açımdan, burada gözden kaçırılan ve topluluktan alınan en büyük şey saygı, eş-yönetim ve topluluk katkısıydı.
Sohbetlere devam ediyoruz. Ve hepimiz topluluklarımızın ihtiyaç duyduğu çözümler üzerinde çalışmaya çalışıyoruz.