WASHINGTON — 25 yaşında, seçilmiş temsilci Maxwell Frost, Kongre’nin en genç üyesi olacak. Ayrıca Florida’nın 10. Kongre Bölgesi koltuğunu kazanmak için kredi kartlarını sonuna kadar kullandıktan sonra borçlu.
Washington, DC’de tek yatak odalı bir daire için başvurduğunda kötü kredisi konusunda açık sözlü olduğunu ve şimdi en azından önümüzdeki iki yıl yarı zamanlı olarak yaşamak zorunda olduğunu söyledi. Bir komisyoncu, ona bunun iyi olduğunu söyledi. 50 dolarlık bir başvuru ücreti ödedi ve daha sonra kötü kredi geçmişi nedeniyle daire reddedildi.
Kongre’ye seçilen ilk Z Kuşağı ve bir Demokrat olan Bay Frost, Aralık ayı başlarında hayal kırıklığını dile getirmek için Twitter’a gitti: “Bu, zaten parası olmayan insanlar için değil.”
Diğer Z Kuşaklarının çoğu kampanya borcu tahakkuk etmemiş olsa da, Bay Frost’un barınma sorunları, kısa kredi geçmişleri ve pahalı depozitoları ve başvuru ücretlerini karşılayacak kadar az sermayesi olan Z Kuşağı Twitter kullanıcıları arasında geniş bir yelpazede üzüntü yarattı.
Bay Frost ayrıca geçen yıl Orlando’daki memleketi bölgesinde ev ararken yüzlerce dolar kaybettiğini söyledi.
Bay Frost bir röportajda “Başvuru ücretleri yönetim şirketleri için bir gelir kaynağı haline geliyor” dedi. “Şu anda 15$’a kapsamlı bir özgeçmiş kontrolü yapabileceğiniz bir dünyada yaşıyoruz, ücretler neden 200$’a kadar çıkıyor? Birinin kredi puanına zarar veren bu kadar çok şey varken, bir başvuranın kirasını ödeyip ödeyemeyeceğini belirlemek için neden bir kredi puanı kullanıyoruz?”
Ücretler, acımasız bir konut piyasasının tepesinde vişne gibidir: Zillow’dan veriye göre, geçen ay ABD’de istenen tipik kira, Kasım 2021’deki 1.850 $ ve Kasım 2020’de 1.600 $’dan 2.000 $’ın üzerindeydi. Washington DC için, geçen ay talep edilen tipik kira, ulusal gidişatı takip eden bir rakam olan 2.200 doların üzerindeydi.
Bazı Z Kuşağı, kendilerine ait bir yer edinmenin uygun bir yolunu görmüyor: Yakın tarihli bir rapora göre, 18 ila 25 yaş arasındaki insanların yaklaşık üçte biri kalıcı olarak evde yaşıyor.
25 yaşındaki Raegan Loheide, partneri ve şu anki oda arkadaşıyla geçen Mayıs ayında yeni bir daire aramaya başladı. mx. Bir barista olan Loheide, Queens’te bir apartman dairesinde yaşıyordu, ancak ev sahiplerinin düzeltmeyi reddettiği bir dizi bakım sorunu nedeniyle zihinsel ve fiziksel sağlıklarının kötüleştiğini söyledi: böcek istilası, tavanda delikler, ısı eksikliği ve kırık bir tuvalet.
“Kendimizi güvende hissetmiyorduk,” Mx. Loheide dedi.
Ancak takip eden aylarda Mx. Loheide, oda arkadaşı ve partneri beş daireye başvurdu – başvuru ücretlerine yüzlerce dolar harcadı – hepsi reddedildi.
Mx, “İlk ret, üçüncü bir garantörümüz olmadığı içindi,” dedi. Loheide dedi. “Komisyonculara ‘neden’ diye sormaya devam ettim. ama neredeyse hiç gerçek bir cevap alamadım.
Sonunda, Mx. Loheide, duygusal bir bedel ve daha fazla ev sahibi sorunu anlamına gelse bile, mevcut dairelerinde kalmaktan başka seçenekleri olmadığını hissetti.
“Hareket edemedik,” Mx. Loheide dedi. “Taşınmayı göze almak için bütçelerimizi genişletmeye ve daha fazlasını bir araya getirmeye devam ettik, ancak onaylanamayacaksak bunun ne anlamı var?”
Neden Landlords Deva Krediniz Hakkında
ABD’de 4.000 mülk yöneticisi ve sahibinden oluşan bir ticaret birliği olan Toplu Konut İyileştirme Programı’nın yönetici direktörü Jay Martin, kredinin mülk sahiplerinin bir kiracının kira ödemelerini yapıp yapamayacağını önceden söylemek için kullanması gereken araçlardan biri olduğunu söyledi. New York.
“Mülk sahipleri, inceledikleri başvuru sahiplerinin başvurdukları kirayı hissedebileceklerini anlamak için bir mutemet görevine sahiptir, çünkü aldıkları kira parasıyla hissedecekleri ipotekleri vardır. topluyor,” dedi Bay Martin.
Bay Martin, başvuru ücretlerinden elde edilen paranın “yönetim şirketleri, komisyoncular veya mülk sahipleri için hiçbir şekilde bir gelir biçimi olmadığını” ekledi. Bay Martin, ücretin geçmiş kontrolleri, kredi kontrolleri ve diğer tarama süreçlerini yürütme maliyetini karşılamaya gittiğini söyledi.
Yine de bazı taktikler ve güdüler eleştirilere yol açtı.
Georgetown’s Masters of Real Estate’de öğretim üyesi olan Felipe Ernst, komisyoncuların ayrıca, bir apartman başvurusundan reddedilme olasılığı yüksek olan kişileri, mali teşvikler için veya kaç başvuru getirebileceklerine ilişkin istatistiklerini yükseltme umuduyla, yine de başvurmaya teşvik edebileceğini söyledi. programı ve DC merkezli bir emlak geliştirme firmasının kurucusu.
Bir daire için daha fazla rekabet yaratabilir ve ev sahibine aralarından seçim yapabileceği daha fazla seçenek sunabilse de, yüzlerce doları bulan başvuru ücretleri neredeyse her zaman geri ödenemez olduğundan zaten mücadele eden potansiyel kiracıları olumsuz etkileyebilir, dedi.
“ Onaylanmayacağını bile bile birini alarma geçirmek etik dışıdır,” dedi Bay Ernst. “Ama aynı zamanda, mali durumunuza gerçekçi bir şekilde bakmanız gerekiyor. Sadece bir Honda alabileceksem Ferrari bayisine gitmem.”
Vipassana Vijayarangan, erkek arkadaşıyla planlandığı gibi yaşayamadı çünkü kredisi olmaması onu erkek arkadaşıyla bir daire kiralamaktan diskalifiye etti. Kredi… The New York Times için Todd Midler
Bir Odaya veya Kanepeye Yerleşmek
Çaresizce daire kiralamak isteyen insanlar için, yaşamak için her yerde bir yer arıyorlar.
2018’de Vipassana Vijayarangan, yeni bir iş için kısa sürede DC’ye taşınmak zorunda kaldı. Bir kiralama başvurusu taslakları alana kadar bir Airbnb’de kaldı ve ortağıyla birlikte başvurmak için Washington’ın Capitol Hill semtinde iki yatak odalı uygun bir daire buldu.
31 yaşındaki Bayan Vijayarangan, “Temsilciye bir e-posta ile ‘Bu daireyle çok ilgileniyorum, ancak kredim yok’ dedim” dedi. “ABD’de öğrenci vizesiyle yaşarken, sosyal güvenlik kartım yoktu ve almama izin verilmedi. Dolayısıyla çalışma iznim olana kadar kredi kartının güvenli versiyonuna başvurmam bile imkansızdı.”
Bay Frost’un durumuna benzer şekilde komisyoncu, Bayan Vijayarangan’a kredi eksikliğinin bir sorun olmayacağına dair güvence verdi, ancak sonunda başvurusu reddedildi.
Şu anda New York’ta veri bilimcisi olarak çalışan Bayan Vijayarangan, sonunda durumunu anlayan göçmen bir ev sahibinden bir sıraevde bir oda kiraladı. Ancak, Bayan Vijayarangan ve daha köklü bir kredi geçmişi olan bir Amerikan vatandaşı olan ortağı, onaylanabildiği halde o onaylanamadığı için ayrı yaşamaya başladı. “Bu, birlikte yaşadığımız ve birlikte bir hayat kurduğumuz ilk sefer olabilirdi” dedi. “Bunu yapamadık.”
Bay Frost artık cesareti kırılmış Z kuşağının vekilidir, ancak o, seçildikten sonra DC’de ikincil bir konut bulma sürecine ağıt yakan kongre üyelerinin hikayeli geleneğinin en son üyesidir. Yıllar boyunca, temsilciler ve senatörler para biriktirmek için bir yeri paylaşmayı ve hatta ofislerinde uyumayı seçtiler.
New York Demokrat Temsilcisi Alexandria Ocasio-Cortez, geçen hafta verdiği bir röportajda, daha önce “çok benzer sorunları ele aldığını” söyledi.
2018’de, ilk kez seçilmesinden ve Kongre’de görev yapacak en genç kadın olması ayarlandıktan hemen sonra, The Times’a şunları söyledi: “Kongre üyesi olmadan önce maaşsız üç ayım var. Peki nasıl daire alabilirim? O küçük şeyler çok gerçek.”
Benzer şekilde, New York Demokrat Temsilcisi Mondaire Jones da göreve ilk geldiğinde borcu olduğunu söyledi.
Bay Jones, “Burası bağımsız olarak zengin olmayan insanlar için kurulmadı,” dedi. “Buradaki insanlar servet eşitsizliğini anlamıyorlar çünkü bunu deneyimlemediler.”
Bay Frost’un ayda 2.000 dolardan az bir bütçesi var. Kendisine şoförlük yapacak bir araba veya şoför niyetinde olmadığı için ABD Kongre Binası’na yürüme mesafesinde bir stüdyo daire arıyor. Coğrafi umutları, apartman arayışını birkaç soylulaştırıcı mahalleyle sınırladı.
Sonunda ne zaman yaşayacak bir yer bulacağından emin değil, para biriktirmek ve arzuladığı mahallelerden birinde bir daire bulmak için birkaç ay boyunca kanepede gezinmeye devam etmeyi planlıyor.
“ Bir kredi almaya çok yakındım, bu da krediyi geri almak için çok fazla kişisel para harcamak anlamına gelir,” dedi Bay Frost. “Kira sorunları sadece benim değil. Aynı sorunları yaşayan milyonlarca Amerikalı var.”
Washington, DC’de tek yatak odalı bir daire için başvurduğunda kötü kredisi konusunda açık sözlü olduğunu ve şimdi en azından önümüzdeki iki yıl yarı zamanlı olarak yaşamak zorunda olduğunu söyledi. Bir komisyoncu, ona bunun iyi olduğunu söyledi. 50 dolarlık bir başvuru ücreti ödedi ve daha sonra kötü kredi geçmişi nedeniyle daire reddedildi.
Kongre’ye seçilen ilk Z Kuşağı ve bir Demokrat olan Bay Frost, Aralık ayı başlarında hayal kırıklığını dile getirmek için Twitter’a gitti: “Bu, zaten parası olmayan insanlar için değil.”
Diğer Z Kuşaklarının çoğu kampanya borcu tahakkuk etmemiş olsa da, Bay Frost’un barınma sorunları, kısa kredi geçmişleri ve pahalı depozitoları ve başvuru ücretlerini karşılayacak kadar az sermayesi olan Z Kuşağı Twitter kullanıcıları arasında geniş bir yelpazede üzüntü yarattı.
Bay Frost ayrıca geçen yıl Orlando’daki memleketi bölgesinde ev ararken yüzlerce dolar kaybettiğini söyledi.
Bay Frost bir röportajda “Başvuru ücretleri yönetim şirketleri için bir gelir kaynağı haline geliyor” dedi. “Şu anda 15$’a kapsamlı bir özgeçmiş kontrolü yapabileceğiniz bir dünyada yaşıyoruz, ücretler neden 200$’a kadar çıkıyor? Birinin kredi puanına zarar veren bu kadar çok şey varken, bir başvuranın kirasını ödeyip ödeyemeyeceğini belirlemek için neden bir kredi puanı kullanıyoruz?”
Ücretler, acımasız bir konut piyasasının tepesinde vişne gibidir: Zillow’dan veriye göre, geçen ay ABD’de istenen tipik kira, Kasım 2021’deki 1.850 $ ve Kasım 2020’de 1.600 $’dan 2.000 $’ın üzerindeydi. Washington DC için, geçen ay talep edilen tipik kira, ulusal gidişatı takip eden bir rakam olan 2.200 doların üzerindeydi.
Bazı Z Kuşağı, kendilerine ait bir yer edinmenin uygun bir yolunu görmüyor: Yakın tarihli bir rapora göre, 18 ila 25 yaş arasındaki insanların yaklaşık üçte biri kalıcı olarak evde yaşıyor.
25 yaşındaki Raegan Loheide, partneri ve şu anki oda arkadaşıyla geçen Mayıs ayında yeni bir daire aramaya başladı. mx. Bir barista olan Loheide, Queens’te bir apartman dairesinde yaşıyordu, ancak ev sahiplerinin düzeltmeyi reddettiği bir dizi bakım sorunu nedeniyle zihinsel ve fiziksel sağlıklarının kötüleştiğini söyledi: böcek istilası, tavanda delikler, ısı eksikliği ve kırık bir tuvalet.
“Kendimizi güvende hissetmiyorduk,” Mx. Loheide dedi.
Ancak takip eden aylarda Mx. Loheide, oda arkadaşı ve partneri beş daireye başvurdu – başvuru ücretlerine yüzlerce dolar harcadı – hepsi reddedildi.
Mx, “İlk ret, üçüncü bir garantörümüz olmadığı içindi,” dedi. Loheide dedi. “Komisyonculara ‘neden’ diye sormaya devam ettim. ama neredeyse hiç gerçek bir cevap alamadım.
Sonunda, Mx. Loheide, duygusal bir bedel ve daha fazla ev sahibi sorunu anlamına gelse bile, mevcut dairelerinde kalmaktan başka seçenekleri olmadığını hissetti.
“Hareket edemedik,” Mx. Loheide dedi. “Taşınmayı göze almak için bütçelerimizi genişletmeye ve daha fazlasını bir araya getirmeye devam ettik, ancak onaylanamayacaksak bunun ne anlamı var?”
Neden Landlords Deva Krediniz Hakkında
ABD’de 4.000 mülk yöneticisi ve sahibinden oluşan bir ticaret birliği olan Toplu Konut İyileştirme Programı’nın yönetici direktörü Jay Martin, kredinin mülk sahiplerinin bir kiracının kira ödemelerini yapıp yapamayacağını önceden söylemek için kullanması gereken araçlardan biri olduğunu söyledi. New York.
“Mülk sahipleri, inceledikleri başvuru sahiplerinin başvurdukları kirayı hissedebileceklerini anlamak için bir mutemet görevine sahiptir, çünkü aldıkları kira parasıyla hissedecekleri ipotekleri vardır. topluyor,” dedi Bay Martin.
Bay Martin, başvuru ücretlerinden elde edilen paranın “yönetim şirketleri, komisyoncular veya mülk sahipleri için hiçbir şekilde bir gelir biçimi olmadığını” ekledi. Bay Martin, ücretin geçmiş kontrolleri, kredi kontrolleri ve diğer tarama süreçlerini yürütme maliyetini karşılamaya gittiğini söyledi.
Yine de bazı taktikler ve güdüler eleştirilere yol açtı.
Georgetown’s Masters of Real Estate’de öğretim üyesi olan Felipe Ernst, komisyoncuların ayrıca, bir apartman başvurusundan reddedilme olasılığı yüksek olan kişileri, mali teşvikler için veya kaç başvuru getirebileceklerine ilişkin istatistiklerini yükseltme umuduyla, yine de başvurmaya teşvik edebileceğini söyledi. programı ve DC merkezli bir emlak geliştirme firmasının kurucusu.
Bir daire için daha fazla rekabet yaratabilir ve ev sahibine aralarından seçim yapabileceği daha fazla seçenek sunabilse de, yüzlerce doları bulan başvuru ücretleri neredeyse her zaman geri ödenemez olduğundan zaten mücadele eden potansiyel kiracıları olumsuz etkileyebilir, dedi.
“ Onaylanmayacağını bile bile birini alarma geçirmek etik dışıdır,” dedi Bay Ernst. “Ama aynı zamanda, mali durumunuza gerçekçi bir şekilde bakmanız gerekiyor. Sadece bir Honda alabileceksem Ferrari bayisine gitmem.”
Vipassana Vijayarangan, erkek arkadaşıyla planlandığı gibi yaşayamadı çünkü kredisi olmaması onu erkek arkadaşıyla bir daire kiralamaktan diskalifiye etti. Kredi… The New York Times için Todd Midler
Bir Odaya veya Kanepeye Yerleşmek
Çaresizce daire kiralamak isteyen insanlar için, yaşamak için her yerde bir yer arıyorlar.
2018’de Vipassana Vijayarangan, yeni bir iş için kısa sürede DC’ye taşınmak zorunda kaldı. Bir kiralama başvurusu taslakları alana kadar bir Airbnb’de kaldı ve ortağıyla birlikte başvurmak için Washington’ın Capitol Hill semtinde iki yatak odalı uygun bir daire buldu.
31 yaşındaki Bayan Vijayarangan, “Temsilciye bir e-posta ile ‘Bu daireyle çok ilgileniyorum, ancak kredim yok’ dedim” dedi. “ABD’de öğrenci vizesiyle yaşarken, sosyal güvenlik kartım yoktu ve almama izin verilmedi. Dolayısıyla çalışma iznim olana kadar kredi kartının güvenli versiyonuna başvurmam bile imkansızdı.”
Bay Frost’un durumuna benzer şekilde komisyoncu, Bayan Vijayarangan’a kredi eksikliğinin bir sorun olmayacağına dair güvence verdi, ancak sonunda başvurusu reddedildi.
Şu anda New York’ta veri bilimcisi olarak çalışan Bayan Vijayarangan, sonunda durumunu anlayan göçmen bir ev sahibinden bir sıraevde bir oda kiraladı. Ancak, Bayan Vijayarangan ve daha köklü bir kredi geçmişi olan bir Amerikan vatandaşı olan ortağı, onaylanabildiği halde o onaylanamadığı için ayrı yaşamaya başladı. “Bu, birlikte yaşadığımız ve birlikte bir hayat kurduğumuz ilk sefer olabilirdi” dedi. “Bunu yapamadık.”
Bay Frost artık cesareti kırılmış Z kuşağının vekilidir, ancak o, seçildikten sonra DC’de ikincil bir konut bulma sürecine ağıt yakan kongre üyelerinin hikayeli geleneğinin en son üyesidir. Yıllar boyunca, temsilciler ve senatörler para biriktirmek için bir yeri paylaşmayı ve hatta ofislerinde uyumayı seçtiler.
New York Demokrat Temsilcisi Alexandria Ocasio-Cortez, geçen hafta verdiği bir röportajda, daha önce “çok benzer sorunları ele aldığını” söyledi.
2018’de, ilk kez seçilmesinden ve Kongre’de görev yapacak en genç kadın olması ayarlandıktan hemen sonra, The Times’a şunları söyledi: “Kongre üyesi olmadan önce maaşsız üç ayım var. Peki nasıl daire alabilirim? O küçük şeyler çok gerçek.”
Benzer şekilde, New York Demokrat Temsilcisi Mondaire Jones da göreve ilk geldiğinde borcu olduğunu söyledi.
Bay Jones, “Burası bağımsız olarak zengin olmayan insanlar için kurulmadı,” dedi. “Buradaki insanlar servet eşitsizliğini anlamıyorlar çünkü bunu deneyimlemediler.”
Bay Frost’un ayda 2.000 dolardan az bir bütçesi var. Kendisine şoförlük yapacak bir araba veya şoför niyetinde olmadığı için ABD Kongre Binası’na yürüme mesafesinde bir stüdyo daire arıyor. Coğrafi umutları, apartman arayışını birkaç soylulaştırıcı mahalleyle sınırladı.
Sonunda ne zaman yaşayacak bir yer bulacağından emin değil, para biriktirmek ve arzuladığı mahallelerden birinde bir daire bulmak için birkaç ay boyunca kanepede gezinmeye devam etmeyi planlıyor.
“ Bir kredi almaya çok yakındım, bu da krediyi geri almak için çok fazla kişisel para harcamak anlamına gelir,” dedi Bay Frost. “Kira sorunları sadece benim değil. Aynı sorunları yaşayan milyonlarca Amerikalı var.”