Southampton merkezli bir iç mimar olan Timothy Godbold, evinin yakınındaki kum tepelerinin üzerine tünemiş köşeli modernist evlerin coşkulu bir hayranıydı. Ve bazen, onu gerçekten heyecanlandıran erken bir mimari mücevher keşfettiğinde, Instagram’da takipçileriyle bir fotoğraf paylaşırdı.
Ancak Mart 2020’de, mimar Norman Jaffe tarafından 1977’de Lloyds House olarak bilinen bir evin resmini yayınladıktan sonra, tasarımcı arkadaşlarından biri onu hayrete düşüren bir yorumla yanıt verdi: “O, ‘Ah, evet, biz bunu birkaç yıl önce devirdim” dedi Jaffe evinin bir başyapıt olduğuna inanan Bay Godbold.
Bay Godbold, gelecekte benzer yıkımları önlemek için çalışan bir koruma grubu aramaya başladığını söyledi ve “burada Norman Jaffe koruma ve orta yüzyıl koruma gibi 20 kar amacı gütmeyen koruma kurumu olması gerektiğini düşünüyordu ve sadece adımı ekleyip onlara yılda birkaç yüz dolar verebileceğimi söyledi.”
Amagansett’te Charles Gwathmey tarafından tasarlanan ve mimarlık firması Worrell Yeung tarafından yakın zamanda restore edilen 1970’lerden kalma bir ev. Kredi… Naho Kubota
Ancak katılmak için böyle bir grup olmadığını çabucak öğrendi. Daha da kötüsü, birçok önemli ev çoktan gitmişti ve yeni malikanelere yer açmak için daha fazlası rutin olarak yıkılıyordu, diye öğrendi gazeteci, yazar ve küratör Alastair Gordon’dan, kariyerinin çoğunu Hamptons mimarisini kronikleştiren kitaplarda geçirdi. 2001’de Weekend Utopia” ve 2005’te “Romantic Architect: The Life and Work of Norman Jaffe, Architect”.
Bay Jaffe’nin oğlu Miles Jaffe’nin tarif ettiği gibi: “Norman, koruma altına alınmama hikayesinin büyük bir parçası. Tasarladıklarının çok azı kaldı ve yapılanlar genellikle kasaplık edildi.”
Bay Godbold, onu öylece bırakamayacağına karar verdi ve biraz isteksizce, Hamptons koruma uzmanı ünvanını aldı. Haziran 2020’ye kadar, bir Instagram hesabı ve Hamptons’ta 20. yüzyılın modern mimarisini sergilemeye adanmış bir web sitesi olarak başlayan, ancak hızla daha geniş bir faaliyet yelpazesi üstlenen kayıtlı bir kâr amacı gütmeyen kuruluşa dönüşen bir kuruluş olan Hamptons 20 Century Çağdaş’ı kurmuştu.
Geçen bir buçuk yılda Bay Godbold, Hamptons’daki çağdaş mimari üzerine sunumlar yaptı ve panel tartışmaları düzenledi. Sempatik alıcılar bulma umuduyla Instagram beslemesinde modern evler için emlak listelerini tanıttı ve önemli mimarlar tarafından tasarlanan Hamptons evlerinin sahipleri için akşam yemekleri düzenlemeye başladı (ilki, geçen Eylül ayında Andrew Geller tarafından tasarlanan evlerin sahipleri içindi) ).
Hamptons Cottages & Gardens ile ortaklaşa olarak, 14 Ağustos için, gelecek yıllarda çok günlü bir etkinliğe dönüşeceğini umduğu modernist bir ev turu da düzenledi.
Şehrin tasarım tarihini çok çeşitli turlar, konferanslar ve her yıl turist kalabalığını çeken diğer etkinliklerle kutlayan Godbold, “Amacım Palm Springs Modernizm Haftası gibi bir şey yaratmak” dedi.
Springs of East Hampton’da Andrew Geller tarafından tasarlanan ve yakın zamanda Two Street Studio tarafından restore edilen bir 1968 evi. Kredi… Ashok Sinha
“Bu evlerin pazarlamaya ve halkla ilişkilere ihtiyacı var, böylece insanlar onları tanıyor, onlara saygı duyuyor, onlara hayran kalıyor ve onları korumak istiyor” dedi. “İnsanlar onları bilmedikçe, bu olmayacak. Sadece ortadan kaybolacaklar.”
Geçen yaz bu teoriyi test etme fırsatı buldu.
Southampton köyündeki 88 Meadow Lane adresinde, Jaffe tasarımı okyanus kıyısında bir evin sahibi olan Orest Bliss, 1970’lerin sonunda inşa edilmiş ve cesur üçgen çatı çizgisine sahip evi yıkmak için izin istiyordu.
Bir karar vermeden önce, köyün Mimari İnceleme ve Tarihi Koruma Kurulu, gazeteci Bay Gordon’u mülkün tarihi önemi hakkında bir rapor yazması için görevlendirdi. Bay Godbold olup bitenleri duyduğunda, sosyal medyadaki takipçilerini (şu anda Hamptons 20 Century Çağdaş’ın resmi bir üyeliği yoktur ve bunun yerine gevşek bir grup ilgili taraftan oluşmaktadır) alarmlarını ifade etmek için mektup yazmaya çağırdı.
Pulitzer ödüllü yazar ve The New York Times’ın eski mimarlık eleştirmeni Paul Goldberger bir mektup yazdı. Bay Goldberger’in 1986 tarihli “The Houses of the Hamptons” kitabı, Bay Godbold için bir ilham kaynağı olmuştu. Preservation Long Island’daki koruma direktörü Sarah Kautz bir tane daha yazdı. Hamptons’ın hemen dışında Jaffe tasarımı bir eve sahip olan sanatçı Daniel Arsham da öyle.
Bay Arsham bir röportajda, “Jaffe’nin bu evden sadece birkaç mil ötedeki Parrish Arka Müzesi’nde çalışmalarının büyük bir geçmişini gördüğünü düşünürsek, bu yerlerin hiçbir korumasının olmaması beni şaşırtıyor,” dedi. 2005 sergisinin küratörlüğünü Bay Gordon yaptı). “Toplumda ve müzelerde yerel olarak kutlanıyorsa, bu nasıl kurtarılmaya değer bir şey olmaz?”
Bay Arsham, kendi mektubunu yazdıktan sonra daha fazlası için Instagram takipçilerine seslendi. “Hesabımda neler olup bittiğini paylaştım ve takipçilerimi mektup yazmaya teşvik ettim” dedi. “Bence yüzlercesi yaptı.”
Aralık ayında, köy yönetim kurulu, evin yıkılmasına izin verecek bir sertifikayı reddetmek için oy kullandı ve şimdilik onu etkili bir şekilde korudu.
İronik olarak, Bay Jaffe ilk olarak 1978’de evin tasarımını sunduğunda, avangart biçiminden rahatsız olan köy yetkilileri, yapının etrafını gizlemek için çevre düzenlemesinin “sürekli” olmasını istedi; şimdi, aynı tasarım kurtarılmaya değer bir şey olarak kabul edildi.
Amagansett’te Charles Gwathmey’in ailesi için tasarladığı 1965 yapımı bir ev. Kredi… David Hirsch, Alastair Gordon tarafından yazılan “Weekend Utopia”dan
Tabii ki, karar bir mimar tarafından sadece bir evi kapsıyor. Çok sayıda başka yapı bu kadar şanslı olmamıştır, bu nedenle Bay Godbold, Peter Blake, Charles Gwathmey ve Robert Siegel, Myron Goldfinger ve Julian dahil olmak üzere Hamptons’ta çalışan çok çeşitli diğer mimarların binalarını kutlamakla aynı derecede ilgilenmektedir. Barbara Neski.
Preservation Long Island’dan Bayan Kautz, “Konu modern binaları korumak olduğunda karşılaşılan en büyük zorluklardan biri, birçok belediyenin bu tür yeni yapıları dikkate almak için yeterli donanıma sahip olmamasıdır, çünkü bunlar yeni inşa edildiklerinden ya da tamamlanmaları için büyük baskı yapıldığında mevcut olmayanlardan” dedi. tarihi bina araştırmaları, 1966 tarihli Ulusal Tarihi Koruma Yasası’ndan sonra gerçekleşti. Bu araştırmalar, tipik olarak en az 50 yaşında olan binalara baktı.
“70’lerde bir anket yaptıysanız, bu sizi 1920’lere götürecek, yani bu modernist şeylerin yanına bile yaklaşmayacaksınız” dedi. “Dışarıda ne olduğuna bakmamız ve görmemiz gerekiyor. Yetişmemiz lazım.”
Ancak Hamptons’daki emlak değerleri hızla arttığından, birçok modern ev daha yaşlanma şansları bile bulamadan yıkılıyor.
Bay Goldberger, “Nispeten mütevazı ama fantastik sitelerde bulunan büyük yüzyıl ortası evleri kapatılıyor, yıkılıyor ve McMansions’a dönüştürülüyor” dedi. “Maalesef her şey toprakla ilgili.”
Bay Goldberger, ünlü Fransız mimar Pierre Chareau’nun 1946’da East Hampton’da sanatçı Robert Motherwell için tamamladığı bir ev ve 1947’de tamamlanan Sagaponack’taki Philip Johnson’ın Farney Evi de dahil olmak üzere, yenilikçi erken modern evlerin kaybından yakındı.
Evet, erken modern evler genellikle küçüktü, ucuza inşa edildi ve yaz kaçışları olarak tasarlandı, ancak en dikkat çekici olanları, şimdi geniş araziler isteyen paralı alıcılar için bile korumanın hala yolları var.
Amagansett’te Andrew Geller tarafından tasarlanan ve yakın zamanda Isaac-Rae tarafından restore edilen ve genişletilen bir 1968 evi. Kredi… Isaac-Rae’nin izniyle
Seçeneklerden biri, orijinal yapıyı bir misafirhane veya stüdyo olarak tutmak ve yanında daha büyük inşa etmektir, tıpkı CookFox Architects’in yakın zamanda Bay Geller’in Westhampton Beach’teki 1959 çift elmaslı Pearlroth evini yeni, daha büyük bir yer açmak için taşıyıp restore ettiğinde yaptığı gibi. aynı arazide ev. Veya, Roger Ferris + Partners’ın yakın zamanda Bridgehampton’da 1980 Jaffe tasarımlı bir ev satın alan bir aile için yaptığı gibi, hassas bir şekilde restore etmek, güncellemek ve genişletmek mümkündür.
Westhampton Beach’te daha büyük bir eve yer açmak için CookFox Architects, Andrew Geller’in 1959 çift elmaslı Pearlroth evini mülkün farklı bir yerine taşıdı. Kredi… COOKFOX/Rob Cleary
Ancak büyüklük her şey demek değildir ve Bay Goldberger, Bay Jaffe ve Bay Gwathmey tarafından tasarlananlar da dahil olmak üzere, yakın zamanda inşa edilmiş büyük evlerin bile ekskavatörün küreğinin altında parçalandığını görmekten hayal kırıklığına uğramıştır.
Goldberger, “Orada hem kelimenin tam anlamıyla hem de mecazi olarak para tarafından ezilen inanılmaz bir modernizm geleneği var” dedi.
20. yüzyıl mimarlık tarihinin bu kadar çok kaybolmasıyla, Bay Gordon, Hamptons’ın bir yol ayrımında olduğunu söyledi. “Soru şu: Topluluğunuzun son 20 yılda Doğu Long Island’a gelen bu büyük zenginliği yansıtmasını mı istiyorsunuz, yoksa bir şekilde sadece ekonomik değil, aynı zamanda bir çeşitliliği ve bir karışımı mı korumak istiyorsunuz? mimari yaklaşımlar?” dedi. “Kültürel açıdan zengin bir topluluğun çeşitlilik istediğini düşünüyorum.”
Bay Godbold, yakında daha fazla insanın aynı fikirde olacağını umuyor. “Belki bir gün bu evlerin etrafında zıplamam için bir sebep olmayacak çünkü herkes onları tekrar sevecek” dedi. “Ama o zamana kadar bayrağı elimden geldiğince sallayacağım.”
Konut emlak haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemeleri için buradan kaydolun. Bizi Twitter’da takip edin: @nytrealestate.
Ancak Mart 2020’de, mimar Norman Jaffe tarafından 1977’de Lloyds House olarak bilinen bir evin resmini yayınladıktan sonra, tasarımcı arkadaşlarından biri onu hayrete düşüren bir yorumla yanıt verdi: “O, ‘Ah, evet, biz bunu birkaç yıl önce devirdim” dedi Jaffe evinin bir başyapıt olduğuna inanan Bay Godbold.
Bay Godbold, gelecekte benzer yıkımları önlemek için çalışan bir koruma grubu aramaya başladığını söyledi ve “burada Norman Jaffe koruma ve orta yüzyıl koruma gibi 20 kar amacı gütmeyen koruma kurumu olması gerektiğini düşünüyordu ve sadece adımı ekleyip onlara yılda birkaç yüz dolar verebileceğimi söyledi.”
Amagansett’te Charles Gwathmey tarafından tasarlanan ve mimarlık firması Worrell Yeung tarafından yakın zamanda restore edilen 1970’lerden kalma bir ev. Kredi… Naho Kubota
Ancak katılmak için böyle bir grup olmadığını çabucak öğrendi. Daha da kötüsü, birçok önemli ev çoktan gitmişti ve yeni malikanelere yer açmak için daha fazlası rutin olarak yıkılıyordu, diye öğrendi gazeteci, yazar ve küratör Alastair Gordon’dan, kariyerinin çoğunu Hamptons mimarisini kronikleştiren kitaplarda geçirdi. 2001’de Weekend Utopia” ve 2005’te “Romantic Architect: The Life and Work of Norman Jaffe, Architect”.
Bay Jaffe’nin oğlu Miles Jaffe’nin tarif ettiği gibi: “Norman, koruma altına alınmama hikayesinin büyük bir parçası. Tasarladıklarının çok azı kaldı ve yapılanlar genellikle kasaplık edildi.”
Bay Godbold, onu öylece bırakamayacağına karar verdi ve biraz isteksizce, Hamptons koruma uzmanı ünvanını aldı. Haziran 2020’ye kadar, bir Instagram hesabı ve Hamptons’ta 20. yüzyılın modern mimarisini sergilemeye adanmış bir web sitesi olarak başlayan, ancak hızla daha geniş bir faaliyet yelpazesi üstlenen kayıtlı bir kâr amacı gütmeyen kuruluşa dönüşen bir kuruluş olan Hamptons 20 Century Çağdaş’ı kurmuştu.
Geçen bir buçuk yılda Bay Godbold, Hamptons’daki çağdaş mimari üzerine sunumlar yaptı ve panel tartışmaları düzenledi. Sempatik alıcılar bulma umuduyla Instagram beslemesinde modern evler için emlak listelerini tanıttı ve önemli mimarlar tarafından tasarlanan Hamptons evlerinin sahipleri için akşam yemekleri düzenlemeye başladı (ilki, geçen Eylül ayında Andrew Geller tarafından tasarlanan evlerin sahipleri içindi) ).
Hamptons Cottages & Gardens ile ortaklaşa olarak, 14 Ağustos için, gelecek yıllarda çok günlü bir etkinliğe dönüşeceğini umduğu modernist bir ev turu da düzenledi.
Şehrin tasarım tarihini çok çeşitli turlar, konferanslar ve her yıl turist kalabalığını çeken diğer etkinliklerle kutlayan Godbold, “Amacım Palm Springs Modernizm Haftası gibi bir şey yaratmak” dedi.
Springs of East Hampton’da Andrew Geller tarafından tasarlanan ve yakın zamanda Two Street Studio tarafından restore edilen bir 1968 evi. Kredi… Ashok Sinha
“Bu evlerin pazarlamaya ve halkla ilişkilere ihtiyacı var, böylece insanlar onları tanıyor, onlara saygı duyuyor, onlara hayran kalıyor ve onları korumak istiyor” dedi. “İnsanlar onları bilmedikçe, bu olmayacak. Sadece ortadan kaybolacaklar.”
Geçen yaz bu teoriyi test etme fırsatı buldu.
Southampton köyündeki 88 Meadow Lane adresinde, Jaffe tasarımı okyanus kıyısında bir evin sahibi olan Orest Bliss, 1970’lerin sonunda inşa edilmiş ve cesur üçgen çatı çizgisine sahip evi yıkmak için izin istiyordu.
Bir karar vermeden önce, köyün Mimari İnceleme ve Tarihi Koruma Kurulu, gazeteci Bay Gordon’u mülkün tarihi önemi hakkında bir rapor yazması için görevlendirdi. Bay Godbold olup bitenleri duyduğunda, sosyal medyadaki takipçilerini (şu anda Hamptons 20 Century Çağdaş’ın resmi bir üyeliği yoktur ve bunun yerine gevşek bir grup ilgili taraftan oluşmaktadır) alarmlarını ifade etmek için mektup yazmaya çağırdı.
Pulitzer ödüllü yazar ve The New York Times’ın eski mimarlık eleştirmeni Paul Goldberger bir mektup yazdı. Bay Goldberger’in 1986 tarihli “The Houses of the Hamptons” kitabı, Bay Godbold için bir ilham kaynağı olmuştu. Preservation Long Island’daki koruma direktörü Sarah Kautz bir tane daha yazdı. Hamptons’ın hemen dışında Jaffe tasarımı bir eve sahip olan sanatçı Daniel Arsham da öyle.
Bay Arsham bir röportajda, “Jaffe’nin bu evden sadece birkaç mil ötedeki Parrish Arka Müzesi’nde çalışmalarının büyük bir geçmişini gördüğünü düşünürsek, bu yerlerin hiçbir korumasının olmaması beni şaşırtıyor,” dedi. 2005 sergisinin küratörlüğünü Bay Gordon yaptı). “Toplumda ve müzelerde yerel olarak kutlanıyorsa, bu nasıl kurtarılmaya değer bir şey olmaz?”
Bay Arsham, kendi mektubunu yazdıktan sonra daha fazlası için Instagram takipçilerine seslendi. “Hesabımda neler olup bittiğini paylaştım ve takipçilerimi mektup yazmaya teşvik ettim” dedi. “Bence yüzlercesi yaptı.”
Aralık ayında, köy yönetim kurulu, evin yıkılmasına izin verecek bir sertifikayı reddetmek için oy kullandı ve şimdilik onu etkili bir şekilde korudu.
İronik olarak, Bay Jaffe ilk olarak 1978’de evin tasarımını sunduğunda, avangart biçiminden rahatsız olan köy yetkilileri, yapının etrafını gizlemek için çevre düzenlemesinin “sürekli” olmasını istedi; şimdi, aynı tasarım kurtarılmaya değer bir şey olarak kabul edildi.
Amagansett’te Charles Gwathmey’in ailesi için tasarladığı 1965 yapımı bir ev. Kredi… David Hirsch, Alastair Gordon tarafından yazılan “Weekend Utopia”dan
Tabii ki, karar bir mimar tarafından sadece bir evi kapsıyor. Çok sayıda başka yapı bu kadar şanslı olmamıştır, bu nedenle Bay Godbold, Peter Blake, Charles Gwathmey ve Robert Siegel, Myron Goldfinger ve Julian dahil olmak üzere Hamptons’ta çalışan çok çeşitli diğer mimarların binalarını kutlamakla aynı derecede ilgilenmektedir. Barbara Neski.
Preservation Long Island’dan Bayan Kautz, “Konu modern binaları korumak olduğunda karşılaşılan en büyük zorluklardan biri, birçok belediyenin bu tür yeni yapıları dikkate almak için yeterli donanıma sahip olmamasıdır, çünkü bunlar yeni inşa edildiklerinden ya da tamamlanmaları için büyük baskı yapıldığında mevcut olmayanlardan” dedi. tarihi bina araştırmaları, 1966 tarihli Ulusal Tarihi Koruma Yasası’ndan sonra gerçekleşti. Bu araştırmalar, tipik olarak en az 50 yaşında olan binalara baktı.
“70’lerde bir anket yaptıysanız, bu sizi 1920’lere götürecek, yani bu modernist şeylerin yanına bile yaklaşmayacaksınız” dedi. “Dışarıda ne olduğuna bakmamız ve görmemiz gerekiyor. Yetişmemiz lazım.”
Ancak Hamptons’daki emlak değerleri hızla arttığından, birçok modern ev daha yaşlanma şansları bile bulamadan yıkılıyor.
Bay Goldberger, “Nispeten mütevazı ama fantastik sitelerde bulunan büyük yüzyıl ortası evleri kapatılıyor, yıkılıyor ve McMansions’a dönüştürülüyor” dedi. “Maalesef her şey toprakla ilgili.”
Bay Goldberger, ünlü Fransız mimar Pierre Chareau’nun 1946’da East Hampton’da sanatçı Robert Motherwell için tamamladığı bir ev ve 1947’de tamamlanan Sagaponack’taki Philip Johnson’ın Farney Evi de dahil olmak üzere, yenilikçi erken modern evlerin kaybından yakındı.
Evet, erken modern evler genellikle küçüktü, ucuza inşa edildi ve yaz kaçışları olarak tasarlandı, ancak en dikkat çekici olanları, şimdi geniş araziler isteyen paralı alıcılar için bile korumanın hala yolları var.
Amagansett’te Andrew Geller tarafından tasarlanan ve yakın zamanda Isaac-Rae tarafından restore edilen ve genişletilen bir 1968 evi. Kredi… Isaac-Rae’nin izniyle
Seçeneklerden biri, orijinal yapıyı bir misafirhane veya stüdyo olarak tutmak ve yanında daha büyük inşa etmektir, tıpkı CookFox Architects’in yakın zamanda Bay Geller’in Westhampton Beach’teki 1959 çift elmaslı Pearlroth evini yeni, daha büyük bir yer açmak için taşıyıp restore ettiğinde yaptığı gibi. aynı arazide ev. Veya, Roger Ferris + Partners’ın yakın zamanda Bridgehampton’da 1980 Jaffe tasarımlı bir ev satın alan bir aile için yaptığı gibi, hassas bir şekilde restore etmek, güncellemek ve genişletmek mümkündür.
Westhampton Beach’te daha büyük bir eve yer açmak için CookFox Architects, Andrew Geller’in 1959 çift elmaslı Pearlroth evini mülkün farklı bir yerine taşıdı. Kredi… COOKFOX/Rob Cleary
Ancak büyüklük her şey demek değildir ve Bay Goldberger, Bay Jaffe ve Bay Gwathmey tarafından tasarlananlar da dahil olmak üzere, yakın zamanda inşa edilmiş büyük evlerin bile ekskavatörün küreğinin altında parçalandığını görmekten hayal kırıklığına uğramıştır.
Goldberger, “Orada hem kelimenin tam anlamıyla hem de mecazi olarak para tarafından ezilen inanılmaz bir modernizm geleneği var” dedi.
20. yüzyıl mimarlık tarihinin bu kadar çok kaybolmasıyla, Bay Gordon, Hamptons’ın bir yol ayrımında olduğunu söyledi. “Soru şu: Topluluğunuzun son 20 yılda Doğu Long Island’a gelen bu büyük zenginliği yansıtmasını mı istiyorsunuz, yoksa bir şekilde sadece ekonomik değil, aynı zamanda bir çeşitliliği ve bir karışımı mı korumak istiyorsunuz? mimari yaklaşımlar?” dedi. “Kültürel açıdan zengin bir topluluğun çeşitlilik istediğini düşünüyorum.”
Bay Godbold, yakında daha fazla insanın aynı fikirde olacağını umuyor. “Belki bir gün bu evlerin etrafında zıplamam için bir sebep olmayacak çünkü herkes onları tekrar sevecek” dedi. “Ama o zamana kadar bayrağı elimden geldiğince sallayacağım.”
Konut emlak haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemeleri için buradan kaydolun. Bizi Twitter’da takip edin: @nytrealestate.