Bir evi temizlemek, hastalıklı, iç karartıcı bir görev olabilir, çoğu zaman en iyisi siz gittikten sonra, artık sizin sorununuz olmadığı zamana bırakılır. Ama ya şimdi kararları vermek için buradayken, angarya işi halletmeye karar verirsen?
Uzun ve ölümcül bir salgından çıkmaya başladığımızda, bazı yaşlı Amerikalılar tam da bunu yapmaya karar verdiler.
Profesyonel ev organizatörleri, eşyalarını ayırmak için yardım isteyen, yadigârları ve duygusal eşyaları dağıtmak ve fazlalıkları atmak isteyen yaşlı müşterilerden gelen aramalarda ani bir artış olduğunu bildiriyor. Organizatörler, insanların Çin’den, mobilyalardan ve fotoğraflardan ayrılmaya istekli olduğu havanın büyük ölçüde iyimser olduğunu söylüyor. Bazı durumlarda, sorular, daha sonra tek başlarına yapmak zorunda kalmamak için görevde ilerlemeye istekli, yaşlanan ebeveynleri adına yetişkin çocuklardan gelir.
“70 yaş ve üstü insanların bilincinde bir değişiklik oldu, ” , New York City ev organizasyon şirketi Done & Done Home’un kurucusu Ann Lightfoot, 2021’de işi ikiye katladı ve yakında çıkacak olan “Evini Yeniden Sev” kitabının yazarı. Ben eşyalarımı bile istemiyorum.” 2018’de Margareta Magnusson’un, nihai ölümümüzün arınmak için yeterli bir sebep olduğunu öne süren “The Gentle Art of İsveç Ölüm Temizleme Sanatı” kitabının yayınlanmasıyla.
Stockholm’deki evinden konuşan 87 yaşındaki Bayan Magnusson, “Ölüm, birçok insanı korkutan bir kelime” dedi. Ancak onun görüşüne göre, nihai garip sohbetten kaçınmak için hiçbir neden yok, çünkü “katılacağımızı bildiğimiz tek gerçek şey bu” dedi. “Hayatlarımız hakkında bir şey biliyorsak, o da öleceğimizdir, orası kesin.”
Bu durumda, sevdiklerimizi ömür boyu dağınıklığa boğmama nezaketini göstermeliyiz. “Bunu kendi çocuklarınıza bırakmanın hoş olduğunu düşünmüyorum” dedi. Ayrıca, sonunda onları keşfetmeleri halinde çocuklarınızı rahatsız edebilecek mektupları veya dergileri atmayı da öneren Bayan Magnusson. Basitçe söylemek gerekirse, hayatımız boyunca budama yaparak sona hazırlanmalıyız.
Bir küçültme uzmanı ve PBS programı “Legacy List”in sunucusu Matt Paxton da suçluluk duygusundan değil de eşyalarından ayrılan yaşlı Amerikalıların zihniyetinde belirgin bir değişiklik gördü. mecburiyetten değil, hayatlarına devam etme hevesinden. Pandeminin, ani küçülme dürtüsü için bir katalizör olduğuna dikkat çekti. Covid-19 için daha yüksek risk altındaki yaşlı Amerikalılar, son birkaç yıldır en izole gruplar arasında yer aldı ve aylarını evde, büyük ölçüde yalnız başına bekleyerek geçirdi. hayatları geri döndü.
“Evlerini temizlemeye hazırlar. Bir şeylere bakıyorlar, iki yıldır bir şeyler tüketiyorlar ve her şeyden kurtulmaya hazırlar,” diyor, “Anıları Sakla, Eşyaları Kaybet” kitabının yazarı Bay Paxton. ay. “Evlerinden çıkmak istiyorlar, eşya değil, deneyim yaşamak istiyorlar.”
Pandemi, 85 yaşında olan ve Ricki tarafından bilinen Ellen Nenner için kesinlikle bir katalizördü. Jamaica Estates, Queens’deki beş yatak odalı evinde son iki yılını yalnız geçirdikten sonra, toplanmaya, 50 yıldır yaşadığı evi satmaya ve Yukarı Batı Yakası’ndaki bir daireye taşınmaya karar verdi. “Pandemi sayesinde çok geçmeden gerçekten bir evde oturduğum, bir hayat yaşamadığım aklıma geldi” dedi. “Yürüyüş yapmak için dışarı çıkarsam, güzel bir mahalle ama burada ilgi çekici bir şey yok.”
Evin bir alıcıyla sözleşmesi var, bu nedenle indirim için Nisan’a kadar zamanı var. Kızı Lisa Nenner Eliseo ile fotoğrafları ve gümüşleri karıştırıyor. Sürecin, her ikisi de ölen kocası ve küçük kızının anılarını hatırlattığını söyledi. Bayan, “Evin içinden geçmek bizi daha da yakınlaştırdı,” dedi. Nenner, hayatta kalan kızıyla olan ilişkisini söyledi. “Çok güleriz. Bazen çok ağlıyoruz.”
Sürecin zaman zaman bunaltıcı olduğunu söyledi. Ama o ilerledikçe, daha da hızlandı. Bir parça, hayatının bir döneminde akşam yemeği partilerine ev sahipliği yaptığında kullandığı, annesinden bir hediye olan muhteşem bir gümüş tabaktı. Ama o günler çok geride kaldı. “Ne kadar güzel olursa olsun, buna ihtiyacım yok, ona yerim yok” dedi. “Onsuz da anlaşabilirim.” Ve böylece tabağı, annesinin ona verdiği kristal ve Kopenhag Kraliyet yemek takımıyla birlikte açık artırmaya çıkaracak. (Ancak 75 yemek kitabı bir hayır kurumuna gidecek.)
Her fotoğrafa bakmalı mısınız? Her harf? Profesyoneller genellikle müşterilere zaman ayırmalarını ve yorucu olsa bile dikkatli olmalarını tavsiye eder.
Teksas’taki NEAT Method Dallas-Highland Park’ın sahibi Shelley Anbouba, “Başlangıçta gerçekten cana yakınsınız” dedi. “Sona yaklaştıkça coşku seviyeniz değişiyor ve bakış açınız değişiyor ve işte o zaman ‘Tamam, bitirdim, unut gitsin’ diyorsunuz. Sadece tüm bunlardan kurtulacağım.” Ancak Bayan Anbouba, insanları bu anlarda duraklamaya ve acele kararlar vermekten kaçınmaya teşvik ediyor.
Lisa Paterson, pandeminin çoğunu 93 yaşındaki annesinin Yukarı Batı Yakası dairesini yeniden düzenlemesine yardım ederek geçirdi. İlk başta annesi bu fikre karşı çıktı, kitaplarını, mücevherlerini ve fotoğraflarını taramaya hiç ilgi göstermedi. Ancak Bayan Paterson, 1972’den beri yaşadığı dairede annesinin daha rahat etmesine yardımcı olmanın bir yolu olarak görerek ısrar etti. “Hayatının bu döneminde annemin onurlu bir şekilde yaşamasını istedim” dedi.
Bu süreç, 61 yaşındaki Bayan Paterson’a çocukluğuyla ve hayatıyla barışma fırsatı verdi. Babası o 11 yaşındayken öldü, erkek kardeşi 27 yaşında öldü ve kocası 2001’de Dünya Ticaret Merkezi’ne yapılan saldırıda öldürüldü. Annesiyle fotoğraflara ve eski mektuplara bakmak içimi rahatlattı. “Onunla birlikte olmak ve kendinizi birinin hayatının sonuna hazırlamak güzel bir şey” dedi. “Bu süreç bana cevapsız hiçbir sorum yokmuş gibi hissettirdi.”
Tüm bunların arasında, Bayan Paterson, anne babasının onlarca yıldır saklanmış fotoğraflarını buldu. Birini çerçeveledi ve annesinin şömine rafında sergiledi. “Tüm anılarını onurlandırmak istedim” dedi.
Konut emlak haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemeleri için buradan kaydolun. Bizi Twitter’da takip edin: @nytrealestate.
Uzun ve ölümcül bir salgından çıkmaya başladığımızda, bazı yaşlı Amerikalılar tam da bunu yapmaya karar verdiler.
Profesyonel ev organizatörleri, eşyalarını ayırmak için yardım isteyen, yadigârları ve duygusal eşyaları dağıtmak ve fazlalıkları atmak isteyen yaşlı müşterilerden gelen aramalarda ani bir artış olduğunu bildiriyor. Organizatörler, insanların Çin’den, mobilyalardan ve fotoğraflardan ayrılmaya istekli olduğu havanın büyük ölçüde iyimser olduğunu söylüyor. Bazı durumlarda, sorular, daha sonra tek başlarına yapmak zorunda kalmamak için görevde ilerlemeye istekli, yaşlanan ebeveynleri adına yetişkin çocuklardan gelir.
“70 yaş ve üstü insanların bilincinde bir değişiklik oldu, ” , New York City ev organizasyon şirketi Done & Done Home’un kurucusu Ann Lightfoot, 2021’de işi ikiye katladı ve yakında çıkacak olan “Evini Yeniden Sev” kitabının yazarı. Ben eşyalarımı bile istemiyorum.” 2018’de Margareta Magnusson’un, nihai ölümümüzün arınmak için yeterli bir sebep olduğunu öne süren “The Gentle Art of İsveç Ölüm Temizleme Sanatı” kitabının yayınlanmasıyla.
Stockholm’deki evinden konuşan 87 yaşındaki Bayan Magnusson, “Ölüm, birçok insanı korkutan bir kelime” dedi. Ancak onun görüşüne göre, nihai garip sohbetten kaçınmak için hiçbir neden yok, çünkü “katılacağımızı bildiğimiz tek gerçek şey bu” dedi. “Hayatlarımız hakkında bir şey biliyorsak, o da öleceğimizdir, orası kesin.”
Bu durumda, sevdiklerimizi ömür boyu dağınıklığa boğmama nezaketini göstermeliyiz. “Bunu kendi çocuklarınıza bırakmanın hoş olduğunu düşünmüyorum” dedi. Ayrıca, sonunda onları keşfetmeleri halinde çocuklarınızı rahatsız edebilecek mektupları veya dergileri atmayı da öneren Bayan Magnusson. Basitçe söylemek gerekirse, hayatımız boyunca budama yaparak sona hazırlanmalıyız.
Bir küçültme uzmanı ve PBS programı “Legacy List”in sunucusu Matt Paxton da suçluluk duygusundan değil de eşyalarından ayrılan yaşlı Amerikalıların zihniyetinde belirgin bir değişiklik gördü. mecburiyetten değil, hayatlarına devam etme hevesinden. Pandeminin, ani küçülme dürtüsü için bir katalizör olduğuna dikkat çekti. Covid-19 için daha yüksek risk altındaki yaşlı Amerikalılar, son birkaç yıldır en izole gruplar arasında yer aldı ve aylarını evde, büyük ölçüde yalnız başına bekleyerek geçirdi. hayatları geri döndü.
“Evlerini temizlemeye hazırlar. Bir şeylere bakıyorlar, iki yıldır bir şeyler tüketiyorlar ve her şeyden kurtulmaya hazırlar,” diyor, “Anıları Sakla, Eşyaları Kaybet” kitabının yazarı Bay Paxton. ay. “Evlerinden çıkmak istiyorlar, eşya değil, deneyim yaşamak istiyorlar.”
Pandemi, 85 yaşında olan ve Ricki tarafından bilinen Ellen Nenner için kesinlikle bir katalizördü. Jamaica Estates, Queens’deki beş yatak odalı evinde son iki yılını yalnız geçirdikten sonra, toplanmaya, 50 yıldır yaşadığı evi satmaya ve Yukarı Batı Yakası’ndaki bir daireye taşınmaya karar verdi. “Pandemi sayesinde çok geçmeden gerçekten bir evde oturduğum, bir hayat yaşamadığım aklıma geldi” dedi. “Yürüyüş yapmak için dışarı çıkarsam, güzel bir mahalle ama burada ilgi çekici bir şey yok.”
Evin bir alıcıyla sözleşmesi var, bu nedenle indirim için Nisan’a kadar zamanı var. Kızı Lisa Nenner Eliseo ile fotoğrafları ve gümüşleri karıştırıyor. Sürecin, her ikisi de ölen kocası ve küçük kızının anılarını hatırlattığını söyledi. Bayan, “Evin içinden geçmek bizi daha da yakınlaştırdı,” dedi. Nenner, hayatta kalan kızıyla olan ilişkisini söyledi. “Çok güleriz. Bazen çok ağlıyoruz.”
Sürecin zaman zaman bunaltıcı olduğunu söyledi. Ama o ilerledikçe, daha da hızlandı. Bir parça, hayatının bir döneminde akşam yemeği partilerine ev sahipliği yaptığında kullandığı, annesinden bir hediye olan muhteşem bir gümüş tabaktı. Ama o günler çok geride kaldı. “Ne kadar güzel olursa olsun, buna ihtiyacım yok, ona yerim yok” dedi. “Onsuz da anlaşabilirim.” Ve böylece tabağı, annesinin ona verdiği kristal ve Kopenhag Kraliyet yemek takımıyla birlikte açık artırmaya çıkaracak. (Ancak 75 yemek kitabı bir hayır kurumuna gidecek.)
Her fotoğrafa bakmalı mısınız? Her harf? Profesyoneller genellikle müşterilere zaman ayırmalarını ve yorucu olsa bile dikkatli olmalarını tavsiye eder.
Teksas’taki NEAT Method Dallas-Highland Park’ın sahibi Shelley Anbouba, “Başlangıçta gerçekten cana yakınsınız” dedi. “Sona yaklaştıkça coşku seviyeniz değişiyor ve bakış açınız değişiyor ve işte o zaman ‘Tamam, bitirdim, unut gitsin’ diyorsunuz. Sadece tüm bunlardan kurtulacağım.” Ancak Bayan Anbouba, insanları bu anlarda duraklamaya ve acele kararlar vermekten kaçınmaya teşvik ediyor.
Lisa Paterson, pandeminin çoğunu 93 yaşındaki annesinin Yukarı Batı Yakası dairesini yeniden düzenlemesine yardım ederek geçirdi. İlk başta annesi bu fikre karşı çıktı, kitaplarını, mücevherlerini ve fotoğraflarını taramaya hiç ilgi göstermedi. Ancak Bayan Paterson, 1972’den beri yaşadığı dairede annesinin daha rahat etmesine yardımcı olmanın bir yolu olarak görerek ısrar etti. “Hayatının bu döneminde annemin onurlu bir şekilde yaşamasını istedim” dedi.
Bu süreç, 61 yaşındaki Bayan Paterson’a çocukluğuyla ve hayatıyla barışma fırsatı verdi. Babası o 11 yaşındayken öldü, erkek kardeşi 27 yaşında öldü ve kocası 2001’de Dünya Ticaret Merkezi’ne yapılan saldırıda öldürüldü. Annesiyle fotoğraflara ve eski mektuplara bakmak içimi rahatlattı. “Onunla birlikte olmak ve kendinizi birinin hayatının sonuna hazırlamak güzel bir şey” dedi. “Bu süreç bana cevapsız hiçbir sorum yokmuş gibi hissettirdi.”
Tüm bunların arasında, Bayan Paterson, anne babasının onlarca yıldır saklanmış fotoğraflarını buldu. Birini çerçeveledi ve annesinin şömine rafında sergiledi. “Tüm anılarını onurlandırmak istedim” dedi.
Konut emlak haberleriyle ilgili haftalık e-posta güncellemeleri için buradan kaydolun. Bizi Twitter’da takip edin: @nytrealestate.